مارک لویکی ، مدیر تولید ارشد شرکت ادوبی (Adobe)، درباره فرصت هایی که پی دی اف 2.0 با خود به بار می آورد، صحبت می کند.
در آینده ای نزدیک، سازمان جهانی استاندارد ایزو 32000-2 مخصوص پی دی اف را منتشر می کند . از زمانی که ادوبی در سال 2008 این استاندارد آزاد را به دنیا معرفی کرد، این اولین بار است که یک بازبینی جدید مخصوص بر روی پی دی اف صورت می گیرد. کمیته فنی 171 ایزو مدت 8 سال است که بر روی این ارتقاء کار می کند و توانایی های تازه ای اضافه کرده است که امنیت، دسترسی، سه بعدی، چند رسانه ای، نقشه بندی جغرافیایی و جریان کاری پیش از پرس را ارتقا می دهند.
زمانی که پی دی اف 2.0 تخصصی عرضه می شود، کمیته ایزو که استانداردهای هنرهای گرافیکی را تعیین می کند (TC-130)، نسخه تازه ای از PDF/X فرمول بندی می کند تا دقیقا همان ویژگی هایی را مشخص کند که باید در فرآیند تولید چاپ مورد استفاده قرار بگیرد. PDF/X-6 12 تا 18 ماه دیگر در دسترس خواهد بود. سیستم های جریان کاری که PDF، RIP که آن را رندر می کند و کاربردهایی که آن را تولید می کند را پردازش می کنند؛ همه به منظور شناسایی مزایا، برای چاپگرها ارتقا می یابند.
اگرچه این صنعت هنوز کمی فرصت دارد برای این که به نقش PDF 2.0 در این حوزه پی ببرد، خیلی زود نیست اگر همین الان به بررسی تاثیر آن بر روی تولید پیش از پرس بپردازیم. تنظیمات اصلی مرتبط با چاپ مدل تصویری PDF عبارتند از:
قصد خروج سطح کاغذ: پروفایل های خروجی نقش مهمی در مدیریت رنگ مدرن دارند. تصاویر و گرافیک های یک فایل پی دی اف ممکن است ریشه ها، رمزگذاری و حدود مختلفی داشته باشند، اما وقتی آن ها را برای باز تولید چاپ رندر می کنیم، باید همه شان را به فضای رنگی یک وضعیت چاپ استاندارد شده (مثل SWOP بدون پوشش)، یا یک فضای رنگی مخصوص دستگاه تبدیل کنیم. امروزه، فایل های PDF/X شامل یک پروفایل قصد خروج واحد هستند که در حین کار برای هر صفحه به کار می رود.
با این حال، صفحات درون یک کار ممکن است به صورت کاملا متفاوتی چاپ شوند. برای مثال در یک مجله: جلد آن بر روی ماده پوششی (تمام رنگی) و با یک پرس گراور چاپ می شود. در حالی که صفحات داخلی که ممکن است هم دارای صفحات تک رنگ و هم دارای پردازش رنگی باشند، به صورت افست و بدون پوشش چاپ می شوند. به این ترتیب، یک پروفایل خروجی را همیشه نمی توان برای مجموع یک فایل چند صفحه ای به کار برد.
با وجود توانایی PDF 2.0 در ضمیمه کردن چند پروفایل خروجی و مرتبط کردن آن ها با صفحات مشخص، راه حل ها / عملگرهای پیش از پرس انعطاف پذیری بیش تری در مدیریت، مسیریابی و خودکارسازی کارهای چندصفحه ای دارند (نکته: برای این ویژگی باید از PDF/X-6 استفاده کرد).
تصحیح نقطه سیاه: ادوبی در فتوشاپ 5 (2006) مفهوم BPC را مطرح کرد. از این مفهوم عمدتا برای تبدیل یک عکس با محدوده رنگی گسترده تر (مثل sRGB) به یک محدوده کوچک تر (مثل SWOP بدون پوشش) استفاده می شود. پیش از BPC، طیف های سایه بدون محدوده رنگی همه به سیاه خالص تبدیل می شدند. BPC با نقشه بندی دوباره کل شعاع کامل سیاه و سفید (L در CieLab، حرف اول روشنایی یا لومیناستی) سایه را حفظ می کند، البته این کار با کمی فشرده سازی صورت می گیرد.
سیستم های جریان کاری پیش از پرس مدرن و RIP ها به BPC امکان می دهند که برای انجام یک کار روشن شود، این کار در اکثر موارد عمل می کند. با این حال در بعضی موارد، BPC نتایج ناخوشایندی به وجود می آورد (مثل زمانی که مشغول تبدیل از محدوده رنگی کوچک تر به محدوده رنگی بزرگ تر می شود). با PDF 2.0، این امکان وجود دارد که دستورالعمل های BPC (روشن/خاموش/پیش فرض) را برای کل یک کار یا عناصر مشخص درون آن تعیین کرد.
همچون اکثر تبدیل های تصویری، تغییرات BPC هم دارای اتلاف زیادی هستند. به همین دلیل همیشه تبدیل در زمان اجرا به آپ استریم ترجیح داده می شود. تعبیه کردن یک سوئیچ BPC در یک فایل PDF 2.0، امکان قیدگذاری دیرهنگام تبدیل BPC را در RIP فراهم می کند. مثل زمانی که رندرگیری توسط موتور چاپ ادوبی پی دی اف انجام می شود.
مقادیر طیفی برای کلرانت های دستگاه: زمانی که یک کلرانت بر روی یک زیرلایه چاپ می شود، در یک طیف قابل مشاهده (400 تا 700 نانومتر)، مقادیر متفاوتی از نور را در نقاط مختلف انعکاس می دهد / جذب می کند. مخابره یک رنگ برند با نام، یا سواچ چاپ شده یا مقدار سی لب این روزها امری معمول است که البته می تواند دردسرساز شود. حتی حالت بدتر، همان امر معمول مخابره یک رنگ از طریق مقادیر معادل RGB یا CMYK است. مقادیر ویژه مطلق و قطعی هستند.
منظور آن ها در برابر سوءتعبیر راحت نیست یا تلرانس ها (انحرافات قابل قبول) تاثیری نخواهند داشت. آن ها هم چنین به شرایط نوری هم وابسته نیستند. فرمت کالر اکسچنج (CxF)، یک استاندارد ایزو است که با استفاده از مجموعه ای از مقادیر با قابلیت انعکاس در نقاط طیفی مختلف، یک رنگ را تعریف می کند.
یک یا چند CxF در یک فایل PDF 2.0 می تواند به دیکشنری قصد خروجی اضافه شود. این توانایی باعث دقت بیش تر در بازتولید رنگ های نقطه ای می شود (مساله ای مهم برای صاحبان برند). حتی مهم تر از آن این که، رگ های طیفی در دستگاه های پروف کاری در رنگ های اختصاصی، نمونه سازی دقیق تری ارائه می دهند، از جمله زمانی که از آن ها در یک پروسه مد استفاده می شود (یعنی روی پرده افتاده و دوباره چاپ می شوند).
جریان های کاری آینده چاپ بسته بندی (هم فلکسو هم اینکجت)، چاپ صنعتی و چاپ نساجی از کنترل کیفیت عالی منفعت می برند. امری که توسط PDF 2.0 امکان پذیر شده است، چرا که این فرمت می تواند رنگ های نقطه ای را با داده های طیفی ارائه دهد (نکته: این ویژگی به PDF/X-6 نیاز دارد).