فناوری جدید بسته بندی مواد غذایی و نگاهی به جایگاه ایران

این بسته‌بندی غذایی کاغذی با پوشش زیستی قابل‌کمپوست برای کاربردهای غذایی که نیازمند حفاظت در مقابل چربی و اکسیژن هستند، طراحی شده است. این محصول با استفاده از افزودنی‌های زیستی و قابل‌کمپوست Solus از شرکت Eastman و پلیمر BioPBS، یک لایه پوشش نازک بر روی کاغذهای پایه مقاوم (کاغذی که برای استفاده در بسته‌بندی‌هایی که نیاز به مقاومت بیشتر در برابر رطوبت، چربی، و اکسیژن دارند) و قابل‌کمپوست UPM ایجاد می‌کند. این ویژگی موجب می‌شود که محصول بتواند به‌راحتی در زنجیره‌های بازیافت فیبری قرار گیرد و آن را به راحتی با دیگر کاغذها و محصولات فیبری در سیستم‌های بازیافت ترکیب کرد تا برندها امکان استفاده از بسته‌بندی‌های پایدارتر را داشته باشند.

با توجه به ویژگی‌های این محصول، آیا می‌توان گفت که این فناوری گامی بزرگ در جهت جایگزینی بسته‌بندی‌های پلاستیکی با گزینه‌های پایدارتر است؟

‏ UPM اعلام کرده: این راه‌حل جدید با پوشش زیست‌پلیمری، گزینه‌ای نو برای بسته‌بندی مواد غذایی حساس، از جمله مواد خوراکی و شیرینی ها تا محصولات گوشتی که در بخش غذاهای یخچالی سوپر مارکت ها نگه داری می شوند، می باشد.

این محصول توانسته است تاثیر افزایش‌دهنده موانع محافظتی کاغذهای پایه مقاوم UPM Solide Lucent و UPM Prego را تقویت کرده و عملکردی به‌دست آورد که اجزای منفک کاغذ قادر به دستیابی به آن نیستند. علاوه بر این، قابلیت سیل حرارتی بالایی (Sealability) دارد و در حالت تا شده نیز موانع محافظتی خود را حفظ می‌کند، که این ویژگی آن را برای بسته‌بندی‌های انعطاف‌پذیر نیز مناسب می‌سازد. همچنین این فناوری با تجهیزات متداول پوشش اکستروژن LDPE (پلی‌اتیلن با چگالی پایین) سازگار است و نیازی به سرمایه‌گذاری اضافی ندارد.

برای موفقیت در صادرات و دستیابی به بازارهای بین‌المللی، ضروری است که بسته‌بندی محصولات صادراتی ایران با استانداردهای اجباری کشورهای هدف سازگار باشد. کشورهای واردکننده معمولاً قوانین سخت‌گیرانه‌ تری برای بسته‌بندی کالاها اعمال می‌کنند که شامل استانداردهای زیست‌محیطی، بازیافت‌پذیری، و بهداشت و ایمنی می‌شود. اگر بسته‌بندی محصولات ایرانی با این الزامات مطابقت نداشته باشد، احتمال بازگرداندن محصولات و تحمیل هزینه‌های اضافی وجود دارد که به شهرت برند و موقعیت تجاری صادرکنندگان لطمه می‌زند.