در کشور ما سیستم هلیوگراور تنها در تعداد محدودى از چاپخانه هاى بخش خصوصى شناخته شده است. بیشترین سرمایه گذارى این رشته در بخش دولتى است مانند چاپخانه دولتى که براى چاپ تمبر و اسکناس از آن استفاده مى کند، روزنامه اطلاعات که برخى هفته نامه ها را با آن چاپ مى کرد و دخانیات و غیره.
اغلب این چاپخانه ها مرکب مصرفى را نیز خودشان تولید مى کنند. در سال هاى اخیر، هم به انگیزه رقابت و هم به خاطر تقاضاى صادرکنندگان کالاها که باید محصولاتشان را در کنار بسته بندى هاى زیباى خارجى ارائه دهند، کیفیت کارها بهتر شده است. بسیارى از کارهایی که براى چاپ به خارج کشور فرستاده مى شود، در کشور قابل چاپ هستند و متخصصانى براى آماده سازى و چاپ آن ها وجود دارد. شاید برخى از این سفارش ها به خاطر محدودیت زمانى که حاصل معدود بودن چاپخانه هاست، به خارج از کشور فرستاده مى شود که البته توجیه درستى نیست.
عمر ماشین هاى هلیوگراور بسیار طولانى تر از ماشین هاى ورقى افست و رول است.
اگر بخواهیم ماشین آلاتى مناسب با نیازهاى کشور را خریدارى کنیم، ماشین هاى چاپ گود، جاى ویژه اى خواهند داشت، به ویژه اگر قرار باشد به صادرات بها بدهیم، ناگزیریم براى ارتقاى بسته بندى و در درجه اول چاپ بسته بندى، از چاپ هلیوگراور حمایت کنیم. امکانات موجود به هیچ وجه با نیازها و رشد جمعیت و تولید و همچنین با چشم اندازهاى آینده تناسب ندارد.
توجه به این رشته از این جهت داراى اهمیت است که نسبت به روش چاپ افست کمترین میزان وابستگى را ایجاد مى کند. زیرا فرسایش دستگاه ها بسیار کم و ساخت بسیارى از لوازم آن ها با کیفیت عالى در ایران امکان پذیر است. چرا که مى توان براى نصب و نگهدارى این سیستم ها و حل مسائل فنى آنها به کارشناسان و متخصصان داخلى متکى بود. گسترش سیستم هاى چاپ گود از هر نظر (فنى، اقتصادى و…) توجیه پذیر است.
باید یادآور شویم که لازم است در برنامه ریزى هاى مختلف اقتصادى، صنعتى و آموزشى، چاپ هلیوگراور مورد توجه بیشترى قرار گیرد و در برنامه آموزشى هنرجویان نیز آموزش چاپ گود، به عنوان یک گام اولیه در دستور کار قرار گیرد.
منبع: چاپخونه
